Ο οδηγός, η μοτοσυκλέτα και το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε αποτελούν ένα τρίπτυχο που επηρεάζεται από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Τα προβλήματα του χειμώνα είναι εκείνα που αντιμετωπίζονται ευκολότερα, και όχι του καλοκαιριού. Με πλήρη εξοπλισμό ξεπερνάς το κρύο, η μοτοσυκλέτα καλοπερνά καθώς ψύχεται, τα λάστιχα δεν ξεραίνονται, οι δρόμοι είναι καθαροί γιατί βρέχει συχνά- και αν μας πιάσει βροχή, με ένα αδιάβροχο το λύσαμε και αυτό. Το καλοκαίρι με τον καύσωνα, τα πράγματα ζορίζουν πραγματικά.
Έχουμε την εντύπωση ότι επειδή κάνει ζέστη, πρέπει να αφαιρέσουμε ρούχα για να μη ζεσταινόμαστε. Και εδώ ξεκινούν τα προβλήματα. Δέρμα εκτεθειμένο στον ήλιο ψήνεται χωρίς να μάς ειδοποιεί. Η κίνηση “δροσίζει” το δέρμα που ψήνεται σε χαμηλή φωτιά και καταλήγουμε με έγκαυμα στο τέλος της διαδρομής. Το κράνος δείχνει ασφυκτικό, οπότε μένει σπίτι και αυτό, με αποτέλεσμα να χτυπά ο ήλιος κατακούτελα, προετοιμάζοντας μια ωραιότατη ηλίαση
Μα, αυτό είναι μόνο η αρχή. Τα αντανακλαστικά πέφτουν, η συγκέντρωση μειώνεται και η εκτίμηση της όποιας κατάστασης γίνεται προβληματική. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Οδήγηση το καλοκαίρι!”