FJR Club Hellas

Η Τίνα και εγώ έχουμε σχεδόν 30 χρόνια που οδηγούμε μαζί και περίπου 100.000 μίλια που το κάνουμε αυτό. Το να οδηγούμε μαζί είναι ένα από τα αγαπημένα μας πράγματα και ακόμα και μετά από όλο αυτό το διάστημα, αγαπάμε ακόμα να βγαίνουμε με τη μοτοσυκλέτα και να πηγαίνουμε μια βόλτα. Δεν είναι απαραίτητο να είναι ένα μακρύ ταξίδι, μπορεί να είναι μόνο 20 μίλια για ένα παγωτό ή μπορεί να είναι μια μέρα 400 μιλίων στις οροσειρές και επιστροφή. Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι ένας ωραίος τρόπος να περνάμε χρόνο μαζί χωρίς να αποσπάται η προσοχή μας από τίποτε άλλο. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Πώς να οδηγείτε μαζί αναβάτης και συνεπιβάτης!”

Ο οδηγός, η μοτοσυκλέτα και το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε αποτελούν ένα τρίπτυχο που επηρεάζεται από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Τα προβλήματα του χειμώνα είναι εκείνα που αντιμετωπίζονται ευκολότερα, και όχι του καλοκαιριού. Με πλήρη εξοπλισμό ξεπερνάς το κρύο, η μοτοσυκλέτα καλοπερνά καθώς ψύχεται, τα λάστιχα δεν ξεραίνονται, οι δρόμοι είναι καθαροί γιατί βρέχει συχνά- και αν μας πιάσει βροχή, με ένα αδιάβροχο το λύσαμε και αυτό. Το καλοκαίρι με τον καύσωνα, τα πράγματα ζορίζουν πραγματικά.

Έχουμε την εντύπωση ότι επειδή κάνει ζέστη, πρέπει να αφαιρέσουμε ρούχα για να μη ζεσταινόμαστε. Και εδώ ξεκινούν τα προβλήματα. Δέρμα εκτεθειμένο στον ήλιο ψήνεται χωρίς να μάς ειδοποιεί. Η κίνηση “δροσίζει” το δέρμα που ψήνεται σε χαμηλή φωτιά και καταλήγουμε με έγκαυμα στο τέλος της διαδρομής. Το κράνος δείχνει ασφυκτικό, οπότε μένει σπίτι και αυτό, με αποτέλεσμα να χτυπά ο ήλιος κατακούτελα, προετοιμάζοντας μια ωραιότατη ηλίαση
Μα, αυτό είναι μόνο η αρχή. Τα αντανακλαστικά πέφτουν, η συγκέντρωση μειώνεται και η εκτίμηση της όποιας κατάστασης γίνεται προβληματική. Συνεχίστε την ανάγνωση του “Οδήγηση το καλοκαίρι!”